-
04 ΦΕΒ 20
Όγκοι Εγκεφάλου και Κρανίου Γράφει ο Ιατρός Νευρολόγος, Ευάγγελος Τσούκας
Στον εγκέφαλο και το κρανίο αναπτύσσονται πολλών ειδών όγκοι. Η κύρια ταξινόμηση γίνεται ανάμεσα στους πρωτοπαθείς, δηλαδή αυτούς που προέρχονται από κύτταρα του ίδιου του εγκεφάλου και συνήθως, είναι καλοήθεις και οι δευτερογενείς, που πρόκειται για μεταστάσεις καρκίνων από άλλα σημεία του σώματος (πχ. πνεύμονα, μαστό, παχύ έντερο και νεφρά) και είναι πάντα κακοήθεις. Οι καλοήθεις όγκοι τυπικά απαιτούν δεκαετίες για να αναπτυχθούν ενώ οι κακοήθεις σε μήνες ή το πολύ λίγα χρόνια. Δεν έχει βρεθεί σαφής αιτία ανάπτυξης όγκου εγκεφάλου και εκτεταμένες μελέτες για τη χρήση του κινητού τηλεφώνου δεν κατάφεραν να αναδείξουν αιτιολογική συσχέτιση. Τα συμπτώματα ενός ενδοκράνιου όγκου περιλαμβάνουν προοδευτικά επιδεινούμενο πονοκέφαλο, ζάλη/ναυτία, αδυναμία κάποιου άκρου ή επιληπτικές κρίσεις. Η θεραπεία είναι καταρχήν η χειρουργική αφαίρεση,
αν αυτό κριθεί απαραίτητο και εφικτό. Για τους κακοήθεις όγκους μπορεί να εφαρμοστεί η χημειο- και/ή ακτινοθεραπεία.Παραδείγματα πρωτοπαθών όγκων εγκεφάλου είναι το μηνιγγίωμα, το γλοίωμα και το ακουστικό νευρίνωμα.Καρκίνος – Όγκοι του μυοσκελετικού συστήματος Γράφει ο Ιατρός Ορθοπαιδικός, Δημήτρης Χρήστου
Οι όγκοι μπορούν να διαχωριστούν σε αυτούς των οστών και αυτούς των μαλακών μορίων (μύες, τένοντες, αρθρικός υμένας, λιπώδης και συνδετικός ιστός). Η κάθε κατηγορία διαχωρίζεται σε καλοήθεις και κακοήθεις. Για την ταξινόμηση των όγκων χρησιμοποιούνται στάδια και βαθμοί. Ένα τεράστιο ρόλο στην καρκινική νόσο παίζουν οι μεταστάσεις. Μετάσταση είναι η μεταφορά καρκινικών κυττάρων από τον πρωτογενή όγκο σε κάποια άλλη εστία και η εκεί ανάπτυξη δευτερογενούς όγκου. Οι πιο συχνοί καλοήθεις όγκοι των οστών είναι το μη οστεοποιούμενο ίνωμα, η ινώδης δυσπλασία, το οστεοχόνδρωμα – εξόστωση, το εγχόδρωματα, τα πολλαπλά οστεοχονδρώματα και εγχορδώματα, το χονδροβλάστωμα, ο γιγαντοκυτταρικός όγκος, η μονήρης καθώς και η ανευρυσματική κύστη, το οστεοειδές οστέωμα και το αιμαγγείωμα ενώ στα μαλακά μόρια συναντάμε το λίπωμα,το δερματοϊνοσάρκωμα, τα αιμαγειώματα (κυρίως σε παιδιά), τα λεμφαγγειώματα, τα νευρινώματα, τα γάγγλια, την νευροϊνωμάτωση, την οστεοποιό μυίτιδα.
Οι πιο συχνοί κακοήθεις όγκοι των οστών είναι το οστεοσάρκωμα, το σάρκωμα Ewing και το χονδροσάρκωμα, το μυέλωμα και το λέμφωμα ενώ στα μαλακά μόρια συναντούμε τα σαρκώματα. Εδώ ανήκουν και οι μεταστάσεις οι οποίες αποτελούν και την πλειοψηφία των κακοήθων οστικών όγκων.
Σημεία κλειδιά είναι:
· ”Ύποπτος” πόνος στη μέση σε ηλικιωμένους – ο καθαρά ”μηχανικός” πόνος στη μέση (λουμπάγκο) δεν είναι τόσο συνηθισμένος σε ηλικιωμένους.
· Πόνος στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι ακόμη πιο ασυνήθιστος δηλ. πόνος επί 24ώρου και που δεν επηρεάζεται από τη θέση του σώματους και τις δραστηριότητες
· Κακοήθεια στο ιστορικό και πυρετός
· Αστάθεια στο βάδισμα, έλλειψη συντονισμού στα χέρια, αδυναμία εκτέλεσης λεπτών κινήσεων
· Επιπολείς όγκοι μεγαλύτεροι των 5cm (διάμετρος ή μήκος), εν τω βάθει όγκοι ανεξάρτητα μεγέθους, σε παιδιά και σε περίπτωση κλινικής υποψίας κακοήθειας χρήζουν παραπομπής σε εξειδικευμένα κέντρα.
Καρκίνος Νεφρού Γράφει ο Ιατρός Νεφρολόγος , Αναστάσιος Φούντογλου
Ο καρκίνος του νεφρού ή νεφρροκυτταρικό καρκίνωμα αποτελεί μια σχετικά συχνή κακοήθεια, αντιπροσωπεύοντας το 2.8% περίπου όλων των καρκίνων του ανθρώπου. Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται μια αύξηση της συχνότητάς του, με την θνητότητα όμως να εμφανίζει μείωση, γεγονός που αποδίδεται εν μέρει και στην έγκαιρη διάγνωσή του λόγω της συχνής υποβολής των ασθενών σε απλές απεικονιστικές εξετάσεις για κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας (π.χ υπερηχογραφικός έλεγχος κοιλίας, αξονική κοιλίας). Προσβάλλει κυρίως άντρες ηλικίας 50-70 ετών με την μαύρη φυλή να εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά επίπτωσης. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα επιθετικό όγκο ο οποίος σε περίπτωση καθυστερημένης διάγνωσης εμφανίζει ήδη μεταστάσεις κατα την στιγμή της απεικόνισής του ενώ πάνω απο το 40% των ασθενών καταλήγει τελικά απο την νόσο. Όσον αφορά στην αιτιολογία του ενοχοποιούνται αρκετοί παράγοντες μεταξύ των οποίων το κάπνισμα (οι καπνιστές διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του νεφρού), η χρόνια έκθεση σε άσβεστο, διαλύτες και καδμίο, η παχυσαρκία και η υπέρταση.
Υπάρχουν διάφοροι ιστολογικοί τύποι του καρκίνου μεταξύ των οποίων το κλασικό διαυγοκυτταρικό καρκίνωμα (70-80%), το θηλώδες χρωμόφιλο καρκίνωμα (10-15%), το χρωμόφοβο καρκίνωμα (4-5%), το καρκίνωμα των αθροιστικών σωληναρίων, το νευροενδοκρινικό και το αταξινόμητο. Το διαυγοκυτταρικό καρκίνωμα εμφανίζει την χειρότερη πρόγνωση και το χρωμόφοβο την καλύτερη. Πέραν του ιστολογικού τύπου προγνωστική αξία έχει και ο βαθμός κυτταρικής διαφοροποίησης του καρκίνου, ο οποίος κατατάσσεται σύμφωνα με το σύστημα Fuhrman σε τέσσερις βαθμούς (1-4), με την πρόγνωση να είναι χειρότερη όσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός αυτός.
Κλινικά εκδηλώνεται με αιματουρία, οσφυικό πόνο και ψηλαφητή μάζα, σημεία όμως που εμφανίζονται μόνο σε προχωρημένη νόσο οπότε έχει ιδιαίτερη αξία η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου, όταν αυτός βρίσκεται σε ασυμπτωματικό στάδιο. Η διάγνωση γίνεται με την εκτέλεση υπερηχογραφήματος και αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας, εξετάσεις οι οποίες μπορούν να δώσουν και αρκετές χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τον τύπο του καρκίνου και τον βαθμό της έκτασής του.
Όσον αφορά στην θεραπεία αυτή συνίσταται στην χειρουργική εξαίρεση του όγκου (ολική ή μερική νεφρεκτομή) ενώ τα τελευταία χρόνια εφαρμόζονται στην κλινική πράξη και οι ελάχιστα επεμβατικές επεμβάσεις, όπως η καταστροφή του όγκου με ραδιοκύματα, η κρυοθεραπεία, τα μικροκύματα κ.α. Σε περίπτωση, τέλος, μεταστατικής νόσου εφαρμόζεται συνήθως συνδυασμός νεφρεκτομής (δεν έχει θεραπευτικό χαρακτήρα και εφαρμόζεται είτε ανακουφιστικά είτε ως κυτταρομειωτική επέμβαση) και ανοσοθεραπείας.
Καρκίνος του Παχέως Εντέρου Γράφει ο Ιατρός Γαστρεντερολόγος , Ιάκωβος Αβραμίδης
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ένας κακοήθης όγκος που προκαλείται στην εσωτερική επιφάνεια του παχέος εντέρου, το κομμάτι, δηλαδή του πεπτικού σωλήνα στο οποίο επικάθονται τα άχρηστα προϊόντα πέψης. Πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα;
Κάθε χρόνο παγκοσμίως, ο καρκίνος του παχέος εντέρου διαγιγνώσκεται σχεδόν σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Στις δυτικές κοινωνίες αποτελεί τον 3ο σε συχνότητα καρκίνο και την δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο, με παρόμοια συχνότητα σε άνδρες και γυναίκες.
Πού οφείλεται ο καρκίνος του παχέος εντέρου;
Τα αίτια του καρκίνου παραμένουν άγνωστα. Περιβαλλοντικοί και γενετικοί παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου.
Πώς προκαλείται ο καρκίνος του παχέος εντέρου;
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αναπτύσσεται αργά.Συχνά αρχίζει με τη μορφή ενός μικρού πολύποδα. Οι πολύποδες είναι καλοήθης όγκοι που προβάλλουν μέσα στο έντερο. Οι πολύποδες αυτοί μπορεί να είναι προκαρκινικά αδενώματα, τα οποία σταδιακά εξελίσσονται σε πλήρη μορφή καρκίνου. Ευτυχώς όλοι οι πολύποδες δεν εξελίσσονται σε καρκίνο.
Υπάρχουν συπτώματα που μπορούμε να προσέξουμε;
Σε αρχικά στάδια ο καρκίνος του παχέος εντέρου δεν εμφανίζει συνήθως συμπτώματα.
Επισκεφθείτε τον γαστρεντερολόγο σας αμέσως, αν παρατηρήσετε κάποια από τα παρακάτω συμπτώματα:
· Αίμα στα κόπρανα
· Αλλαγή των συνηθειών του εντέρου (διάρροια, δυσκοιλιότητα ή εναλλαγή των δύο ή στο σχήμα των κοπράνων)
· Αναιμία
· Ανεξήγητη απώλεια βάρους
· Αίσθηση ότι το έντερο δεν αδειάζει πλήρως μετά την αφόδευση
· Πόνο στην κοιλιά, φούσκωμα
· Τα παραπάνω συμπτώματα δεν σχετίζονται απαραίτητα με καρκίνο του παχέος εντέρου.
Μπορώ να μειώσω τον κίνδυνο;
Έρευνες έδειξαν ότι 2 από τους 3 καρκίνους παχέος εντέρου μπορούν να προληφθούν με αλλαγή στη διατροφή και με φυσική άσκηση. Οι διατροφικές μας συνήθειες ευθύνονται για περίπου 30% των περιστατικών καρκίνου στις δυτικές κοινωνίες.
Πώς γίνεται ο προληπτικός έλεγχος του ασυμπτωματικού πληθυσμού για την ανεύρεση πολυπόδων ή καρκίνου παχέος εντέρου σε πρώιμο στάδιο;
Είναι πολύ σημαντικό να βρείτε τον καρκίνο πριν εξαπλωθεί.
Αν ο καρκίνος του παχέος εντέρου, διαγνωστεί νωρίς, μπορεί να θεραπευτεί με μεγάλη επιτυχία.
Για την πρόληψη του συνιστώνται:
· Η δοκιμασία ανίχνευσης αιμοσφαιρίνης στα κόπρανα
· Κολονοσκόπηση
· Εικονική κολονοσκόπηση
· Ορθοσιγμοειδοσκόπηση
Ποιοι πρέπει να κάνουν προληπτικό έλεγχο !
Οποιοσδήποτε μπορεί να πάθει καρκίνο του παχέος εντέρου.
Αυξημένο κίνδυνο έχουν :
· Άτομα ηλικίας άνω των 45ετών (μετά την ηλικία αυτή η πιθανότητα εμφάνισης της νόσου διπλασιάζεται σε κάθε δεκαετία ζωής).
· Άτομα με οικογενειακό ιστορικό πολυπόδων ή καρκίνου του παχέος εντέρου.
· Άτομα με ιδιοπαθή φλεγμονώδη νόσο (μακροχρόνια ελκώδη κολίτιδα ή νόσο του Crohn).
· Άτομα με οικογενειακό ιστορικό οικογενούς αδενωματώδους πολυποδίασης.
· Άτομα με οικογενειακό ιστορικό κληρονομικού, μη πολυποδισιακού καρκίνου παχέος εντέρου.
· Τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα.
· Τα άτομα με κακές διατροφικές συνήθειες και έλλειψη σωματικής δραστηριότητας καθώς και
· Oι καπνιστές.
-
4 Φεβρουαρίου 2020: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου
- Αρχική
- 4 Φεβρουαρίου 2020: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου
